GARUDJANMACHI KATHA (Marathi Edition)

भारतात ईश्वराच्या तीन रूपांना एकत्रितपणे त्रिमूर्ती असं म्हणतात. हे तीन देव म्हणजे ब्रह्मा, विष्णू आणि महेश. या तिघांना मिळून त्रिमूर्ती म्हणतात. ते तिघं मिळून विश्वाच्या एकात्मतेचं प्रतीक आहेत. परंतु त्यांच्यापैकी प्रत्येकाची स्वतःची वेगळी ओळख आहे, प्रत्येकाचं वैशिष्ट्य वेगळं आहे. ते लोकांना वरदान देतात. भारतभर सर्वत्र घरोघरी तसंच मंदिरांमध्ये लोक रोज त्यांची प्रार्थना करतात. त्यांचं माहात्म्य वर्णन करणारी स्तोत्रं गातात. पण तरीही मनात एक प्रश्न उठतोच. आपल्याकडे शंकराची तसंच विष्णूची व त्याच्या अनेक अवतारांमधील रूपांची असंख्य देवालयं आहेत; पण ब्रह्माची मंदिरं फारशी कुठेच आढळून येत नाहीत. खरं तर त्रिमूर्तींमधील ब्रह्मा हाही तेवढाच महत्त्वाचा देव आहे आणि तरीही हे असं का बरं? राक्षस किंवा असुर हे सतत अमरत्व मिळवण्यासाठी धडपड करताना दिसतात. ते अनेकदा त्या प्रयत्नांत देवांचीसुद्धा फसवणूक करतात, पण त्यांचे ते प्रयत्न कधीही यशस्वी होत नाहीत, असं कशामुळे घडतं? सरस्वती, लक्ष्मी आणि पार्वती या अनुक्रमे ब्रह्मा, विष्णू आणि महेश्वर यांच्या पत्नी. परंतु पार्वतीचे अनेक अवतार पाहायला मिळतात. पार्वती ही आपल्याकडे शक्ती म्हणूनसुद्धा लोकप्रिय आहे. शक्ती हे स्त्रीचं दैवी रूप आहे आणि दुर्गा ही तर दुष्टांचं निर्दालन करणारी, अन्यायाचा प्रतिकार करणारी वीरांगना आहे. मग ही नाजूक, कोमल, सुंदर अशी पार्वती शक्तीची देवता किंवा वीरांगना म्हणून कशी काय प्रसिद्धीस आली असेल? भारतीय पुराणाविषयी मी जी मालिका लिहीत आहे, त्यातला हा दुसरा खंड आहे. माझे प्रिय वाचक आणि त्यांच्या पुढच्या पिढ्यांसाठी हा सर्व लेखनप्रपंच मी सुरू केला आहे.